Podczas tynkowania ściany bardzo często pojawia się pytanie, jaki jest czas schnięcia tynku? To od tego aspektu zależy, po jakim czasie będzie można wykonywać kolejne prace wykończeniowe. Przede wszystkim trzeba pamiętać, że tynkowanie, mimo że nie wymaga ogromnej wiedzy teoretycznej, a jedynie praktyki, nade wszystko potrzebuje sporej ilości czasu. Jednak na czas, w jakim tynk wyschnie całkowicie we wszystkich miejscach wpływa wiele czynników. Warto mieć wiedzę na ten temat i wziąć ją pod uwagę, pozwoli to na uniknięcie niepotrzebnych nerwów.
Spis treści
- Co wpływa na czas schnięcia tynku?
- Czas schnięcia tynku a zabiegi pielęgnacyjne
- Czego unikać podczas schnięcia tynków?
- Dalsze prace wykończeniowe
Co wpływa na czas schnięcia tynku?
Przed tynkowaniem ściany warto w pierwszej kolejności zaznajomić się z czynnikami, które wpływają na to, ile schnie tynk. Czas, w jakim tynk wysycha zaprawa tynkarska zależy od jej rodzaju. Najogólniej przyjmuje się, że tynki pełną wytrzymałość uzyskują:
- tynk cementowo-wapienny - po 28 dniach,
- tynk gipsowy - po 14 dniach.
Jeżeli tynki wysychają nierównomiernie na ścianie, najprawdopodobniej przyczyną jest silne zawilgocenie podłoża przed nałożeniem tynku. Bardzo często też na wydłużony czas schnięcia tynku wpływa duża wilgotność powietrza. Dochodzi do niej najczęściej zimą, kiedy wykonywane są mokre roboty przy jednoczesnym ogrzewaniu i słabej wentylacji. W takim przypadku woda z powietrza skrapla się na ścianach, co uniemożliwia wyschnięcie tynkowi. Najdłużej wysychać będą elementy masywne, betonowe. Ważne, aby na siłę nie wspomagać wysychania, np. poprzez nadmuchiwanie ściany, może to spowodować, że woda, która odparowuje z głębszych warstw zniszczy wysychającą powierzchnię.
Czas schnięcia tynku a zabiegi pielęgnacyjne
Dla efektowniejszego czasu schnięcia tynku warto zadbać o dobre warunki, które pozwolą na prawidłowe wyschnięcie, nie wydłużą go, a także nie zniszczą wysychającej powierzchni. Do wiązania tynków cementowo-wapiennych używa się wody, natomiast przy gipsie niezbędne jest powietrzne, dlatego tak ważne są odpowiednie warunki. W ramach zabiegów pielęgnacyjnych na samym początku schnięcia tynków zaleca się lekkie spryskiwanie ich wodą, np. regularne zwilżanie powierzchni mgiełką wodą. Natomiast w kolejnych dniach zaleca się wentylowanie pomieszczenia, aby usuwać produkowany nadmiar wilgoci. Najważniejsze, by nie dopuścić do przeciągu, może to negatywnie wpłynąć na proces schnięcia.
Czego unikać podczas schnięcia tynków?
W czasie schnięcia tynku należy unikać wszystkiego, co może negatywnie wpłynąć na jego nierównomierne lub zbyt szybkie wysychanie. Nie warto sztucznie dopuszczać do krótkiego schnięcia tynków, ponieważ szybki proces odparowywania wody doprowadzi do skurczów i rys na powierzchni. Z tego też powodu nie można tynkowanej powierzchni narażać na zbyt duże nasłonecznienie bądź na zbyt małą wilgotność. Szczególnie tynki cementowo-wapienne narażone są na naprężenia, które będą skutkowały pęknięciami, dlatego ważna jest odpowiednia pielęgnacja podczas schnięcia. Jednak w przypadku schnięcia wszystkich tynków, trzeba pamiętać o najważniejszym zabiegu pielęgnacyjnym i jest nim cierpliwość. Jeżeli producent na opakowaniu podaje czas schnięcia tynku, to znaczy, że powinniśmy go przestrzegać bezwzględnie.
Dalsze prace wykończeniowe
Często zdarza się, że potrzebne są dalsze prace wykończeniowe, jak np. wykonanie drugiej warstwy tynku. Taką warstwę można nałożyć dopiero po odpowiednim zawiązaniu się pierwszej warstwy, a także po nadaniu jej szorstkiej faktury, pomoże ona w zwiększeniu przyczepności. Najogólniej można przyjąć, że na 1 mm grubości pierwszej warstwy przypada jeden dzień jej schnięcia. Odpowiednio - dla 6 mm przypadnie ok. 6 dni schnięcia. Po takim czasie można przystąpić do wykonania kolejnej warstwy.
Innym rodzajem dalszej pracy wykończeniowej będzie malowanie, przyklejenie płytek bądź nałożenie gładzi. Przed tego typu zabiegami bezdyskusyjnie należy zagruntować otynkowaną powierzchnię. Zwiększy ona przyczepność farby, kleju albo tynku, a także będzie świetnie zapobiegała powstawaniu pęcherzy powietrza czy zbyt szybkiemu oddawaniu wody z powierzchni.